شکر بر تلخی ها 

عَسَى أَنْ تَکْرَهُوا شَيْئاً وَ هُوَ خَيْرٌ لَکُمْ وَ عَسَى أَنْ تُحِبُّوا شَيْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکُمْ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ‌ ﴿البقرة، 216﴾

جهاد در راه خدا، بر شما مقرّر شد؛ در حالی که برایتان ناخوشایند است. چه بسا چیزی را خوش نداشته باشید، حال آن که خیرِ شما در آن است. و یا چیزی را دوست داشته باشید، حال آنکه شرِّ شما در آن است. و خدا می‌داند، و شما نمی‌دانید.   

اگر بدانیم مشکلات ، توجه ما را به خداوند بیشتر می کند .

اگر بدانیم مشکلات ،غرور ما را می شکند و سنگدلی ما را بر طرف می کند.

اگر بدانیم مشکلات ، ما را به یاد درد مندان می اندازد.

اگر بدانیم مشکلات ، ما را به فکر دفاع و ابتکار می اندازد.

اگر بدانیم مشکلات ، ارزش نعمت های گذشته را به ما یاد آوری می کند .

اگر بدانیم مشکلات ، کفّاره گناهان ماست.

اگر بدانیم مشکلات ،سبب افزایش پاداش اخروی است .

اگر بدانیم مشکلات،  هشدار و زنگ بیدار باش قیامت است.

اگر بدانیم مشکلات ، سبب شناخت صبر و یا شناخت دوستان واقعی است.

و اگر بدانیم ممکن بود مشکلات بیشتر یا سخت تری برای ما پیش آید،  خواهیم دانست که تلخی های ظاهری نیز در جای خود شیرین است.

آری برای کودک شکلات ،  شیرین است  و دارو  نا خوشآیند است ، اما برای والدین که فهم و شناخت بیشتری دارند ، ترش و شیرین و تند و تلخ همه خوشایند است.  

حضرت علی علیه السلام در جنگ احد فرمود : شرکت در جبهه از مواردی است که باید شکر آن را انجام داد . « وَ لَکِن مِن مَوَاطِن البُشرَی  والشکر »  به یکی از اولیای خدا گفته شد حق تشکر از خداوند را به بجا آور او گفت : من از تشکر و سپاس او ناتوانم . خطاب آمد : بهترین شکر همین است که اقرار کنی من توان شکر او را ندارم .

از دست و زبان که بر آید                      کز عهده شکرش به در آید

بنده همان به که ز تقصیر خویش                عذر به درگاه خدا آورد.

برگرفته از  دقایقی با قرآن – محسن قرائتی ص 162.